پکیدیم

هیچی...کاملا ارتباطم با دوستان و خانواده قطع شده به لطف روز جهانی ارتباطات اینترنتی.بورد شفاهی دادم و افتادم که به درک اسفل السافلین.این قدری که امتحان گرفتنشون مسخره بود.فقط تجربه سفری بود و یادگیری‌ای‌.من حتی خجالت می‌کشم برای تسویه حساب برم.اینجا که طرحم نون گیرم نمیاد.الان دو هفته است نون گیرم نیومده.چون نانوایی ساعاتی بازه که من بیمارستانم.غمگینم برای همه چیزایی که ایرانیها به خاطرش غمگینن...