نه من بیهوده گرد کوچه و بازار می گردم

حالم خوب نیست. وضع درس و پایان نامه افتضاحه. وضع ارتباطات بین فردی هم خراب. هیچی همه چیزم از دست رفته. تقریبا همه چیزم رو از دست داده ام. مگر خدا گره از کار من بگشاید...

این استرس ها دارند مرا می کشند...

کوکاکولا

یادش به خیر یک شب  تو دانشجویی بخش روانپزشکی از بیرون غذا سفارش دادیم پول نداشتیم نوشابه بخریم نگهبان بیمارستان ابن سینای شیراز نوشابه از تو یخچالشون به زور بهمون بخشید...

می خوام بگم خیلی آدمها با کارایی مثل این تو خاطراتمون موندگار میشن 

چیپ جدید

امروز یه سر به بیمارستان زدم و دیدم دکتر بندری جای خودش رو به یکی از خودش بدتر داده.این درواقع عزل اجباری بندریه که امید داشت تا آخر چهار هم برکرسی چیپ بودن تکیه بزنه.واسه من که مهم‌نیست چون دیگه دو ماه مونده فقط ان شالله که باید بخونم و پاس کنم و تمومش کنم ولی بندری و سانی بدترین گزینه‌های پیش رو برای چیپ شدن بودن.میگم چیپ چون چیف بودن این اراذل رو قبول ندارم.خودخواه‌ترین و خودشیفته ترین افراد بیمارستان این دو تان خدا شاهده که راست میگم.

 

 

من و اکسل و ارتقا

به هر دری می زنیم که این امتحان ارتقا رو عقب بیندازن نمیشه. توی کرونا رزیدنتها خرد و خمیر شدن و هیچ کس آمادگی امتحان دادن نداره منتها از اون جایی که تنها نشونه علم آموزی در ایران امتحان گرفتنه کوتاه نمیان. از سوی دیگه مشکلات پایان نامه ها هم مزید برعلته . خوشبختانه فایل اکسلی که سیو نمیشد رو نجات دادم .

راستی نگفتم . این روزها دیگه خبری از دکتر بندری ندارم. خوشبختانه خیلی دیدنش رقیق شده. مسمومیت زدایی میشم. 

اینجا باز داره گرم میشه.

خلاصه وضعم خیلی خرابه و درس نخونده ام و امتحان نزدیک ...

بازگشت دکتر سملوایز

سلام به همگی

فکرنکنم کسی من رو یادش باشه. من نویسنده  قدیم وبلاگ قدیم residency.blog.irهستم که تا به دلایل شخصی حذفش کردم یه نفر برداشته آدرسش رو کردنش وبلاگ مهاجرت به کانادا  :))) 

امروز که دارم براتون می نویسم با آدمی که سال 95 اون وبلاگ رو ساخت خیلی فرق کردم. سال آخر رزیدنتی روانپزشکی هستم و باید برای ارتقا و بورد درس بخونم. الان دیدم اون زمان توی وبلاگم نوشته بودم خدایا سال 1400 من این موقعها امتحان بورد داشته باشم... اتفاقاتی که بعد از کرونا رخ داد واقعا همه چیز زندگی رو تحت تاثیر قرار داد. هنوز با دکتر بندری و دکتر شلتوک هستیم .منتها دکتر باقلوا انصراف داد و امسال دوباره رزیدنتی امتحان داده و یه رشته به قول خودش لوکس قبول شد. چه حیف که اون وبلاگم دیگه قابل دسترسی نیست. 

الان توی خوابگاه نشسته ام براتون می نویسم .خودم در حال درمان افسردگی خودم هستم:)) و معضل بزرگ الانم پیدا کردن کیس پایان نامه است و درس خواندن برای ارتقا.

روابطم با دکتر بندری مرحله افتضاح رو هم رد کرده و تصمیم گرفتم باهاش در واقع هیچ تعاملی نداشته باشم. باقلوا هم که انصراف داد دیگه اسممون رو هم نیاورد...

با آدمهای جدیدی آشنا شدم . رزیدنتای جدید سال پایین که هر کدوم ماجراهایی داشتن ...